Begin 2023 een snoekduik van de trap!
Oftewel tijdens het lopen op de trap met een flinke klap weer onderaan eindigen. Uiteraard was dat niet de bedoeling! Gevolg: “tien ribben gebroken en een klaplong”.
Na twee weken in het ziekenhuis mocht ik wegens “goed gedrag” naar huis. Met diverse hulpmiddelen en een koffertje vol pijnmedicatie lekker weer naar huis.
Tien dagen later lag ik alweer in het ziekenhuis. Complicaties aan mijn rechterlong en daarbij ook nog een positieve coronatest! Heel gezellig allemaal! Na een pittige operatie mocht ik dan eindelijk na drie weken naar huis.
De revalidatie kan eindelijk beginnen!
De eerste maanden was het nog behoorlijk aanmodderen. Lopen met hulpmiddelen en slapen in de woonkamer. Ook was alle energie weg. Maar na een paar maanden kon ik toch alweer wat meer. De vaatwasser uitpakken, was al een hele mijlpaal! En zo kwamen er steeds meer dingen bij. Ondertussen ook fysio, maar daar kwam ik niet veel verder mee. Tijdens de zomervakantie ben ik daarmee gestopt.
Zoektocht
Na de zomer ben ik begonnen met wandelen. Met tien minuten, hooguit kwartiertje dan ben ik er wel klaar mee. Dan begint de pijn in mijn zij en rug steeds erger te worden Het voelt als zenuwpijn. Toch maar eens besproken met de chirurg, die mij doorstuurde naar het pijncentrum. Daar een fijn gesprek met de arts gehad die mijn probleem doorzag.
De pijn is het gevolg van een beschadigde zenuw die tussen mijn ribben door loopt.
Pijnbestrijding is een hulpmiddel. Daarbij gaf de arts de tip om met yoga te proberen. Yoga? Nooit aan gedacht. Het lijkt mij een beetje zweverig…… Maar eens uitzoeken wat je er precies mee kan en of het bij me past. Het idee vond ik wel erg leuk! Naar de yogazaal i.p.v. de fysio.
Na wat rondvragen en zoeken op internet kwam ik in ieder geval tot de volgende conclusie. Ik had yoga nodig die goed is voor de ontspanning van mijn zenuwstelsel en ademhaling. Na het lezen van onderstaande info wist ik wat ik wilde gaan doen.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Hathayoga
Uiteindelijk kwam ik in mijn dorp op een prachtige locatie uit. In een mooi witte kerkje wordt zachte Hathayoga gegeven door Beate.
Dit sprak me wel aan! Meteen de volgende dag heb ik een proefles aangevraagd, waarbij ik in het kort even mijn verhaal heb verteld.
Woensdag was het dan zo ver, mijn proefles bij Beate. De yogajuf is een vrolijke en spontane dame met een rustige uitstraling.
In de zaal kunnen 8 personen meedoen aan de les. Beate begint met een gezellig praatje van een paar minuten. Daarna beginnen we.
De les begint op een kruk. Daarna wat oefeningen staand op de yogamat. Vervolgens wat oefeningen liggend op de mat met de daaropvolgende eindontspanning.
Dat liggend op een yogamat…..daar ben ik nog helemaal niet aan toe. Ik blijf dus op de kruk zitten. Zodra de soepelheid begint toe te nemen, hoop ik ook de liggende oefeningen te kunnen doen. Het is fijn dat je in de yogazaal mag doen wat goed voelt bij jouw lichaam!
Ik moest wel even wennen aan de klankschalen aan het begin en einde van de les. Maar verder is het heerlijk! Inmiddels ben ik na vier lessen ook helemaal gewend aan alle rituelen. Inspanning en ontspanning, met veel aandacht voor de ademhaling. Hoera! Dit is precies wat ik nodig heb!
Na de les ben je weer helemaal opgeladen voor de dagelijkse dingen. Even een uurtje voor jezelf. Gezond voor lichaam en geest.
De yoga-woensdag is een heerlijk uitje geworden waar ik me heel goed bij voel! Dankjewel daarvoor Beate!
Zomer 2024
Vier weken met de camper door het zuiden van Europa. Goed weer, veel gewandeld en spannende ritten gemaakt over smalle bergpassen. Bij terugkomst thuis waren die twee trappen in huis wel een enorm wennen weer. Na vier weken in de camper was ik daar niet meer aan gewend en kwam oude pijn weer terug. Maar zoals met alles; meters maken doet wonderen!
Verder met het yoga-avontuur
Na de zomervakantie van zes weken weer terug naar de yogazaal. Toch weer een beetje opnieuw beginnen en wennen aan de houdingen. Vooral de balanshoudingen, o zo goed voor me maar o zo lastig! De ademhalingstechnieken hielpen me niet alleen ontspannen, maar gaven me ook vertrouwen in mijn herstel.
